چترهای کمکی پاراگلایدر

چتر های کمکی معمولاً بر روی بدن پاراگلایدری نصب می‌شوند و به وسیلهٔ فرد در زمان اضطراری فعال می‌شوند. در ادامه انواع چتر های کمکی را بررسی می کنیم.

۱. کمکی CRUCIFORM

یک چتر کمکی با قیمت تقریبا مناسب که از طراحی مربعی با دریچه هایی در گوشه ها است که بتواند نرخ نزول مشابهی با چترهای کوچکتر ایجاد کند که در نتیجه بسته بندی فشرده تری داشته باشد.این مدل چتر نجات هنگام تغییر مسیر لیفت و کنترل پاندولی خوبی دارد اما متاسفانه شما هیچ گونه کنترلی بر جهت حرکت چتر ندارید. 
مزایا: باز شدن سریع،وزن کم، فرود پایدار
معایب: قابلیت کنترل ندارد، انحراف زیاد از مسیر حین پرواز

۲. کمکیPULLE-DOWN APEX

یک چتر کمکی با طراحی فوق العاده ساده است که برای کاهش ارتفاع ملایم بسیار کارآمد خواهد بود و مقرون به صرفه ترین انتخاب نیز می تواند باشد. از آنجایی که عامل تعیین کننده نرخ نزول یک چتر، ذخیره بار بر هر متر مربع می باشد، باید به مساحت آن برای انتخاب توجه ویژه ای داشته باشیم.
مزایا: ارزانی و تغییر مسیر بسیار کم در حین پرواز
معایب: هدایت ناپذیری ، سنگینی، بزرگ بودن، مستعد بودن برای بی ثباتی حین کم کردن ارتفاع

۳. کمکی SQUARE-ROUND 

این مدل کمکی نسبت به دو مدل گذشته بسیار سریع تر باز می شود. کانال های خروجی هوا در این چتر کمکی به ایجاد پایداری آونگی کمک می کند اما برای گلاید کردن طراحی نشده است.این چتر در شرایط مختلف با کمترین تاثیر بر نرخ سقوط در برابر تداخل بال پاراگلایدر مقاومت کند و به طور کلی کمترین نیاز به دخالت خلبان را داراست. 
مزایا: باز شدن سریع، پایداری در فرود، وزن کم، انحراف کم از مسیر حین پرواز 
معایب: هزینه بالا برای خرید، قابلیت هدایت ندارد

4. کمکی پنتاگون

این چتر دارای شکل ۵ طرفه میباشد که ثبات آونگی بسیار زیادی به آن می دهد و در آن جریان هوا به طور قابل توجهی متفاوت بوده و نوسانات ناخواسته را خنثی می کند.
مزایا: باز شدن سریع، کاهش ارتفاع با پایداری بیشتر،وزن کم، انحراف کم از مسیر حین پرواز
معایب: قابل هدایت نمی باشد، هزینه خرید بالا

۵. کمکی روگالو

این نوع از کمکی طرفداران بسیار زیادی در بین خلبانان دارد و هم چنین خلبانان اکرو این گونه از کمکی را بیشتر می پسندند زیرا با بیرون انداختن آن در ارتفاع مناسب و کنترل کردن چتر اصلی می توانند کمکی را هدایت کرده و محل فرود خود را انتخاب کنند. این مدل کمکی، بهترین نرخ نزول ارتفاع و سریع ترین زمان باز شدن و بیشترین گزینه های فرود را به دلیل قابلیت هدایت، داشته باشند. اما نکته ی مهم در این مدل چتر نجات این است که اگر خلبان بال پاراگلایدر را جمع نکند و آن را از پرواز خارج ننموده، امکان down-plan وجود دارد.
مزایا: باز شدن کوتاه، پایین ترین نرخ کاهش  ارتفاع در فرود ، قابلیت فرمان پذیری و هدایت، نوسانات آونگی کم، سرعت فرود کم در باد
معایب: انحراف از مسیر که البته قابل هدایت است، بسته بندی پیچیده و هزینه خرید گزاف

۶. کمکی RAM-AIR

این کمکی مجهز به یک سیستم کات اوی است برای خلبانان حرفه ای پاراگلایدر، رشته اکروباسی می باشد. با استفاده از آن، بال پاراگلایدر اصلی شما جدا شده و از آن برای بیرون کشیدن یک چتر تحت فرمان پذیر استفاده میشود تا آزادی کاملی برای رسیدن به منطقه فرود امن داشته باشید. 
مزایا: سریع ترین زمان برای باز شدن، کاملا قابل هدایت، سرعت فرود کم در باد، امن ترین فرود در بادهای شدید
معایب: هزینه گزاف، وزن سنگین، بسته بندی فوق العاده پیچیده، حداقل ارتفاع ۱۰۰ متر برای امن بودن نیاز دارد، در صورت گره خوردگی با بال عمل نخواهد کرد

چرا سایز چتر کمکی پاراگلایدر از اهمیت زیادی برخوردار می باشد؟ 

چتر کمکی، درست مانند بال های پاراگلایدر دارای محدوده وزنی خاصی می باشد.هر چه وزن بیشتر باشد شما با سرعت بیشتری پایین خواهید آمد و هم چنین مستعد برای نوسانات آونگی هستید. بنابراین انتخاب محدوده وزنی کاملا درست برای چتر کمکی بییار مهم است

طول عمر  چتر کمکی چقدر می باشد؟ 

اکثرا کمپانی ها و تولید کنندگان چتر کمکی توصیه میکنند که بعد از ۱۰ سال باید چتر کمکی جایگزین شود. اما عمر چترهای کمکی بستگی بسیار زیادی به شیوه استفاده و هم چنین کیفیت نگهداری دارد و هر بار کشیدن کمکی میتواند عمر آن را کاهش دهد.